با بعضی آدم ها نمیشه منطقی حرف زد. چون عقده دارند. در این حالت بهترین کار سکوت است. و دلسوزی برای اون فرد. شاید ما هم اگر بد شانس بودیم و در شرایط دیگری می زیستیم، مانند او می شدیم. میشه با همه آدم ها مهربان و مشفق بود. بدون نیاز به قضاوت و انگ خوب و بد. حتی با خودمان. خیلی از ما شرایط خوبی نداریم و نداشتیم و مرتکب اشتباهاتی شدیم. طبیعی است گاهی عصبانی شویم یا خطا کنیم.
باشد که اول با خودمون و بعد با دیگران مهربان باشیم. و به خودمون یا دیگران برچسب خوب یا بد نزنیم.
در آینده کتابی رو ترجمه و خلاصه می کنم به اسم«هنر اثبات شده مهربان بودن با خود». و رازهای شاد زیستن رو توش برملا می کنم.
امید وارم شاد و خوش بخت باشید!
عدم تفاهم
ارسال شده در روز نوشت