گنجشک ها روزی آشیانه را ترک می کنند، آدم ها هم باید روزی خانه پدر و مادرشان را ترک کنند، منظورم از ترک خانه لزوما بیرون رفتن نیست بلکه وازه ایست که منظور را می رساند، «استقلال». برای انسان ها خیلی مهم تر است که مستقل باشند چون که آزادی فکری و عملی نیاز دارند و تنها به فکر آب و غذا نیستند. هر انسانی اعتقاد خود را دارد، نیازهایی دارد، دیدگاه های بعضا متفاوتی نسبت به مقولات زندگی دارد. هر انسانی باید آزاد باشد، در تفکر و زیستن و باورها و آرمان ها و ارزش ها.
خانواده ها، وظیفه رشد و پرورش کودکان را دارند، باید به آنها یاد بدهند که فکر کنند و در شخصیت خود «ذهنیت بزرگسال سالم» رشد دهند. که میتواند منطقی فکر کند و آینده را پیش بینی کند و تصمیم عاقلانه بگیرد. این شاید مهم ترین بعد شخصیت یک انسان سالم است.
از طرفی پدر و مادر نباید فرزند را با زور و دعوا به انجام کار یا پذیرفتن یک مقوله دعوت کنند. این حقوق ذاتی انسان است و بدون آن زندگی بسیار طاقت فرسا می شود.
حال مهم است که فرزند موانع را کنار بزند و کم کم از لحاظ فکری، مدیریت زندگی و اعتقادی مستقل شود و بتواند روی پای خودش بایستد. به امید روزی که انسان ها بتوانند از قوه عقلانی خود و تفکر سالم، بهره مند شوند و در ابعاد مختلف زندگی خود، مدیریت هزینه ها، مدیریت روابط و مدیریت زندگی از آن استفاده کنند.